گاهی زیادی اعتماد به نفس داریم. ما بهترینیم. اخلاق در جامعه ما از همه جوامع بهتر نهادینه شده است. قدرت نظامی ما ال و بل است. ما کمترین آمار جرم و جنایت را داریم. ملت ما شریفترینه. ما با فرهنگی سه هزار ساله ایم پس بهترینیم. شهر ما اله و بله . خانواده ما در میان فامیل تکه. بعد می رسیم به من وجملات مشابه. در دوره ریاست من، در دوره نمایندگی من، در زمان استانداری من، در زمان شهرداری من، و هزاران ما و من دیگر در مقابل آنها و اوی دیگر. شنیدن این جمله ها از رادیو وتلویزیون، مجله، روزنامه، کتاب، همشهری، همسایه و خودی و… خیلی دردآوره. مثل کبکی می مانیم که سر در بزف فرو برده است. مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید
فید وبلاگ:
Special.ir
-
نوشتههای تازه
دستهها
پیوندها
- آشنايي با يك معلول قطع نخاع
- آیدا …
- الهه ی مهر
- این مهمان ناخوانده
- ب مثل بهاران
- تلخ و شیرین
- دست نوشته های راما
- دیوونه
- روز + نامه (نگین حسینی)
- زندگی اهورایی من
- زیستن با معلولیت
- سلام ام اس
- سوته دلان
- مادر یک روشندل
- مرا آفرید آن که دوستم داشت
- مژی جون و شوشو
- نابودی ام اس
- همدم روح
- ویولت (من و ام اس)
- یک قدم به خوشبختی با پاهای خیالی
آخرین دیدگاهها
- سوسن جعفری در تولد و بی آرزویی
- حمزه در عروسی برادر کوچکه
- هدایت در روز آخر
- هدایت در دی و بهمن پر تنش
- حمزه در روز آخر
اطلاعات
-