شاگردی از استاد پرسید: خواهش می کنم به من بگو از کجا باید یک انسان خوب را تشخیص دهم؟
استاد جواب داد: تو نمی توانی از روی سخنان یک فرد تشخیص دهی که او
یک انسان خوب است، حتی از ظاهر او هم
نمی توان به این شناخت رسید. اما می توانی از فضایی که در حضور او به
وجود می آید، او را بشناسی؛ چرا که هیچ
کس قادر نیست فضایی ایجاد کند که با روحش سازگاری نداشته باشد.*
*پیوست: جایی خوانده ام.
سلام
امیدوارم خوب باشی
زیبا بود. یاد این متن پائین افتادم….
آدمی را می توان شناخت :
از کتابهایی که می خواند
و دوستانی که دارد
و ستایش هایی که می کند
و لباسهایش و سلیقه هایش
و از آنچه خوش نمی دارد
و از داستانهایی که نقل می کند
و از طرز راه رفتنش
و حرکات چشمهایش
و ظاهر خانه اش و اتاقش؛
زیرا هیچ چیز بر روی زمین مستقل و مجرد نیست،
بلکه همۀ چیزها تا بی نهایت با هم پیوند و تاثیر و تاثّر دارند.
“A Man is Known…”
A man is known by the books he reads
by the company he keeps
by the praise he gives
by his dress, by his tastes
by his distastes
by the stories he tells
by his gait
by the motion of his eye
by the look of his house, of his chamber
for nothing on earth is solitary
but everything hath affinities infinite…
R.W.Emerson
نوشته رالف والدو امرسن
ترجمه حسین الهی قمشه ای
برگرفته از کتاب “در قلمرو زرین”
حمزه
[پاسخ]