پرستارهای من

دوهفته ایست پرستار پیدا کرده ام تا کی بماند خدا عالم است زنیست چهل و چند ساله دارای دختری حدود سیزده چهارده میگوید بیست و چند سال است با شوهرش به شهر آمده اند چند سالی بچه دار نشده و دخترش چهار ساله که بوده خانه را ترک کرده و گم شده پلیس هم پیدایش نکرده است و غیابی طلاق گرفته نسبتا کار مرا انجام میدهد و تقریبا از پس کارها بر می اید اما مثل همه ی پرستارهایم روحا افسرده است فکر میکنم مثل همه تصور میکند به او ظلم شده اما نمیدونم چرا نمیتوانم به ادمها بفهمانم اگر تلاش کنند و باز هم نتیجه نگیرند سهمشان از زندگی همین است و هر چه در مرداب حسرت و نفرت دست و پا بزنند بیشتر فرو می روند اما این را هم بگویم که همشهریها هموطن ها و مسولین در این موضوع کاملا درگیر و مقصرند نمیگویم حکومت بلشویکی و مارکسیستی اما میگویم عدالت و فهم ان عزای حسین و شرکت در مراسمش بسیار خوب است اما چرا میلیونها نفر کربلا با هزینه های بالا اما فقرا ندای هل من ناصر را سر میدهند .