چه زود دیر می شود

مدتیست ننوشته ام دلم برای نوشتن و خواندن کتاب و وبلاگها تنگ شده است.اتفاقات خوب و بد زیادی افتاده که مثل همیشه بدهاش توی خاطره بیشتر می مانند.
دعوای پدر و مادرم ریشه ای شده انگار عشق و محبت میان این دو نفر ریشه ندارد و این مساله بین روابط بچه ها با پدر و مادر و با همدیگر هم راه پیدا کرده است.
تازگیها به این نتیجه رسیده ام که ذهنم بین تمایل به بهبود سریع بیماری و رفع موانعی مثل از بین رفتن عزت و اعتماد به نفس،خسته شدن خانواده از نظر جسمی و روحی و هزاران مشکل دیگر گزینه دوم یعنی ماندن در حالت بیماری را انتخاب کرده است.شاید تعجب کنید ولی انگار مکانیزم دفاعی بر بهبودی غالب شده است.