آرزوهای من

دلم بهانه می گیرد واسه چی؟نمیدانم.شاید دلم می خواهد همه چیز سر جایش باشد مثلا کارمندان وظایف خودشان را بموقع و بی تذکر انجام دهند.پدرو مادرا مسئولیتها و وظایفشون را در قبال هم و بچه هاشون بدانند.بچه ها در جایگاه فرزندوخواهروبرادر درست رفتار کنند.سیاستمداران مسئولیت و محدوده اجرایی شان را بدانند.قانون همیشه درست وضع شود و درست توسط همه بی رودربایستی عمل شود.محیط زیست و جانوران و گیاهان محافظت شوند انسانها دروغ نگویند و هزاران ارزوی دیگه.اما انگار دنیا با مدینه فاضله من فرسنگها تفاوت دارد