رضایت

انگار حجم عظیمی از نور احاطه ام کرده است گرچه پر از ناتوانیم اما خیلی دل آرامم.وقتی می خوابم نمی توانم از جایم برخیزم .حدود پنج سالی است که اینجوریه اولها مادرم دستم را میکشید و بعد که خیلی دستم از محل بازو دردناک شد فیزیو تراپ از شیوه یک دست زیر گردن و دست دیگر روی دست دیگر استفاده کرد.تا قبل از آبان 90 مادرم با این روش بلندم میکرد.بعد از شکستگی پایش ،پدرم اینکارو انجام میداد و یکماهیست که او هم مریضه و هر وقت برادرم خونه اس در صورت خوابیده بودن من ،واسه تعویض پوشک خوردن غذا خواندن روزنامه کتاب وقران و دیدار با افراد اندکی که سراغم میان،بلندم میکند.پنج شنبه گذشته یکی از دوستان پرستارم اومد سراغم. بواسطه پالس کوتورتن که سالهای پیش در بیمارستان میگرفتم با یک پرستار تحصیلکرده آشنا شدم و او باعث افزایش دوستیم با خیلی از پرستارهای تحصیلکرده و مهربان شد.این دوست مهربان دو ساعت در حالیکه من خوابیده بودم باهام حرف زد از خاطرات گفتیم از سفر کیشی که در 82 با هم داشتیم از دوستان مشترک از خاطرات تلخ و شیرین کذشته از کار همسر وبچه های او که با ازدواجش دخترانه دیدارها و قرارهایمان حذف شد از رضایت نسبی از زندگی همسر خوبش رییس گروه شدنش در دانشگاه و من از دزدی پولم پس گرفتتنش بعد از 4 سال و طلاق خواهرو ناموفقی در ازدواج بعدی غصه هایی که خانواده خوردند بیکاری برادرم سقط های متعدد یکی از زن داداشا زندگی سرد یکی از برادرا و افزایش شگفت آور ناتوانی هام اما  رضایت  شگفتم ازانچه هست…..