چقدر زود گذشت انگار همین چند روز پیش بود که سال نو شده بود و تبریک وتبریک سال نو.شاید در این آشفته بازار جهانی زود سپری شدن سال و گذشت سریع زمان نعمتی باشد اما اینکه چقدر در این گذشت سزیع زمان ما بزرگ شده ایم خود حکایتی دگر است.فکر میکنم آدما هر چه با سادگی کودکی فهمیده تر شوند و به دنبال کشف رازهای پدیده های پیرامونشان باشند به جوهر ادمیت نزدیکتر شده اند .یعنی برایشان مهم نباشد فلانی چی خورد چی پوشید کجا رفت و آمد و نشست وبرخاست و رسید ونرسید و بدست اورد ونیاورد بلکه تنها و تنها به رسیدن به آرزوهای معقول و انسانیت پسندشان فکرکنند و در این راه بکوشند کافی باشد.خوراک مفید و عاقلانه اندیشیدن بهترین خوردنیها/ثابت قدم واستوار گام برداشتن در راه عقاید سالم بهترین شیوه زندگی و ندیدن پلشتی ها و دیدن شگفتی های جهان خلقت بهترین راه سپری کردن عمر باسد.عقیده شما چیست؟
فید وبلاگ:
Special.ir
-
نوشتههای تازه
دستهها
پیوندها
- آشنايي با يك معلول قطع نخاع
- آیدا …
- الهه ی مهر
- این مهمان ناخوانده
- ب مثل بهاران
- تلخ و شیرین
- دست نوشته های راما
- دیوونه
- روز + نامه (نگین حسینی)
- زندگی اهورایی من
- زیستن با معلولیت
- سلام ام اس
- سوته دلان
- مادر یک روشندل
- مرا آفرید آن که دوستم داشت
- مژی جون و شوشو
- نابودی ام اس
- همدم روح
- ویولت (من و ام اس)
- یک قدم به خوشبختی با پاهای خیالی
آخرین دیدگاهها
- سوسن جعفری در تولد و بی آرزویی
- حمزه در عروسی برادر کوچکه
- هدایت در روز آخر
- هدایت در دی و بهمن پر تنش
- حمزه در روز آخر
اطلاعات
-
کاملا باهات موافقم نسیم عزیزم.
سال نوت مبارک :*
سانی
[پاسخ]
از قدیم گفتن “ملا شدن چه آسان آدم شدن چه مشکل”
ارکیده
[پاسخ]
تقریبا موافقم. فقط یه قسمتش گم شدست: هدف هم خیلی مهمه. هدف زندگی خیلی به راه و روش زندگی معنی میده و ارزشش رو تغییر میده.
هدایت
[پاسخ]