خاطرات سفر 1

ارسال شده در مارس 10, 2005 by nasim

:waitingهمانطور که براتون نوشته بودم سه روزی مسافرت تهران بودم روز اول ورود هادی عزیز با وجود مشغله زیاد رفته بود فرودگاه دنبال من که البته من و داداشی رفته بودیم و شرمندگی واسه من موند:waiting اما ساعت ده هادی عزیز اومد هتل و برای اولین بار همدیگر را دیدیم پر از احساس مهربانی بود و عشق :hugنشستیم و قهوه خوردیم و گفتیم و گفتیم و با همکاری هم به بچه های ایران ام اس زنگ زدیم و قرار ملاقات بعد از ظهر گذاشتیم:angel بعد از رفتن هادی با داداشی رفتیم خیابان و جاتون خالی کنار جگرکی یاد دوران دانشجویی متوقف شدم:rolling بعد از ظهر به مسئولین هتل گفتم که مهمون دارم و برای ورود بچه ها لحظه شماری کردم:waiting اول سعید و مهناز و فرهاد امدند و بعد آبچینوس و ویولت و امید و هادی و الناز و نازمهر نمیدانید چه کیفی میکردم وقتی عظمت روحی و شکوه حضور کسانیکه روحهای بلند و جسمهای خسته از بیماری را داشتند می دیدم:love بچه ها هریک با شیرینی در دست اومدند و میز شد پر از شیرینی اما شیرینی اصلی توی لبخندها بود و قصه ها و امید .:regularآبچینوس خاطره ها را ثبت میکرد و همه می خندیدند لطیفه و محبت همه جا پخش میشد و صدای خنده سالن هتل را هم میخنداند:rolling وقتی بچه ها میرفتند من به هتلداران با خنده گفتم ممنون که یه مشت چل و شفت و کور وکچل را تحمل کردید :surpriseاما یادتون باشه که اینها همشون انسانهای بزرگی بودند هم از لحاظ ظاهری که آدمهای تحصیلکرده مهمانتان بودند هم باطنی که هر کدام از اینها صد دنیا محبت بودند و احساس و پاکی .:hug:regular
بعد از رفتن بچه ها سیل تلفن اونایی که نیامده بودند روان شد و …
فردا با انرژی مضاعف دیدار دوستان رفتم واسه ام آر آی :winkپس از تشکیل پرونده نشستم توی نوبت اما مطابق همیشه پارتی و آشنا و … نوبت مرا عقب انداخت :waitingاما زیاد نگران نبودم چون داشتم به دردهای کسانیکه ام اس نداشتند گوش میدادم و چشمهایم عکس لحظات تنهایی آدمهای به ظاهر سالم را میگرفت .:thinkingبرای عکسبرداری لازم بود من از صندلی پیاده بشم و مسیری کوتاهی راه برم که داداشم تنهایی نمی تونست بهم کمک کند و عکاسباشی:devil هم دست به من نمی گرفت و در آخر ناچار شدیم از همراهان بیماران کمک بگیریم و سرانجام پس از ساعتی عکس برداری از جناب مغز شریف و نخاع گرامی انجام و من در اتاق انتظار منتظر .:waitingگفتند عکس فردا حاضر میشه اما نیروهای غیبی دست به هم دادند و عکس را همان روز و ساعتی بعد بهم دادند.:sillyبقیه خاطرات سفر باشه واسه پست بعدی .:waiting
دلم را به آرزوی دیدنت خوش کرده ام
چشمهایم برای رسیدنت بیتابند
تار دلم موسیقی انتظار مینوازد
و انگشتهایم بر زخمه ساز شادند
رنگم پریده بیتاب حضورت
میدانم که میایی
نسیم