موریانه

امروز نويد برام يه قالب جديد وبلاگ درست کرده بهم نشون داد و قرار شد بعدازتموم شدن جايگزين قالب فعلی بشه عصر پنج شنبه با مقداری ازوسايل ضروريم عازم خانه پدری شدم اونجا توی اتاق ده سال پيشی که کتاب و قلمم و همچنين محل خوابم بود مستقر شدم ديگه اتاق اون اتاق ده سال پيش نبود و آدما هم آدمای ده سال پيش نبودند رنگ اتاق از خاکستری به سياهی ميزد گوشه ديوارها و سقف اون پر بود ازتارعنکبوت روی فرش اتاق که نسبتا کهنه بود دو تا روفرشی لنگه به لنگه پهن بود شيارهايی توی ديوارها که موريانه ها درست کرده بودند و از کاه قاطی کاهگلها تغذيه ميکردند روز عجيبی بود دلهره مسافرغريبی را داشتم که خانه بدوشه وسايلم را نصفه ونيمه جا دادند تا بعدا چی پيش بياد اما بی حرکتی ويلچرنشينی و تنهايی خيلی تو دنيای کنونی سخته

نکته :

ديشب وسط گيجی من برادرم با خانمش اومده بودند ديدن من وقتی موريانه ها را برادرم ديد گفت :

اگه ديدی فردا تلويزيون شکسته و روی زمين ولو شده بدون که ميزه رو موريانه ها خوردن

در دياری که برای کسب يک تکه نان

جانهاو نامها و يادها بر باد خواهد رفت

بسيار سهمگين است

گدايی ‌ گدايی يک جرعه از شراب عشق

نسيم